Bardzo istotny moment budowy: fundamenty – zbrojenie oraz betonowanie (a także kontrola i wpisy do dziennika budowy)

Fundamenty

Należy wiedzieć, że to z betonu (który zbrojony jest stalowymi prętami) wykonuje się fundamenty. Obowiązują tutaj zasady, które dotyczą wykonywania elementów żelbetowych: dotyczy to zarówno płyty fundamentowej, jak również ław fundamentowych.

Zanim zabetonujemy fundamenty, musimy przygotować ich zbrojenie, czyli ułożyć w szalunkach stalowe pręty. Klasa stali, a więc jej właściwości powinna być zgodna z danymi zawartymi (opisanymi) w projekcie. Ważne są też: średnica prętów, ich liczba, odległości między nimi, długości zakładów i zakotwienia prętów oraz grubość otuliny.

Do elementów konstrukcyjnych zdecydowanie zaleca się stosowanie stali żebrowanej klasy AIII lub AIIIN (jako zbrojenie główne) raz AI (jako zbrojenie montażowe), wykorzystywane do zrobienia strzemion. Zdecydowanie należy unikać stali skorodowanej, powinna być również wolna od bitumów, tłuszczów i innych zabrudzeń mogących pogorszyć je przyczepność do betonu.

Na czym polegają tego typu prace?

Prace polegają na przygotowaniu zbrojenia w postaci belek zbrojeniowych, czyli powiązanych ze sobą prętów zbrojenia konstrukcyjnego – montażowego (strzemion) i podłużnego.

W jaki sposób się je przygotowuje?

Przygotowuje się je na ławach zbrojarskich, które są miejscami zlokalizowanymi blisko wykopów. Gotowe belki umieszczane są na wykopach. Układane są na dystansach, których zadaniem jest zagwarantowanie otulenia zbrojenia przez beton. Ta betonowa otulina to istotny element fundamentu, bowiem zabezpiecza stal przed korozją. Pamiętajmy, że ławy, płyta fundamentowa oraz stopy fundamentowe są zagłębione w gruncie, co oznacza, że ich zbrojenie jest wyjątkowo narażone na działanie agresywnego mokrego środowiska. Otulina nie może być mniejsza niż 50 mm, ale nie powinna być też jednak za duża, bowiem zbrojenie musi być w miejscu, w którym w elemencie żelbetowym występuje rozciąganie.

Od czego uzależniona jest wielkość otuliny?

Wielkość otuliny jest uzależniona od klasy ekspozycji, na jaką narażone są dane elementy. Klasa ta jest ustalana na podstawie stopnia agresywności wody, gruntu oraz zawilgocenia miejsca fundamentowania.

Następną istotną czynnością jest dozbrojenie miejsc, w których ławy się łączą. To narożniki oraz miejsca połączeń ław pod ścianami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Warto wiedzieć, że przeważnie pręty główne ław są proste i kończą się w narożach. Nie gwarantuje to jednak ciągłości zbrojenia ław.

Co w takim przypadku się robi?

W takim przypadku dozbraja się je zagiętymi prętami, które powinny być ulokowane zarówno na dole, jak i na górze ław. Natomiast jeśli ławy są długie i składają się z kilku belek zbrojeniowych, to wówczas pręty podłużne powinny na siebie zachodzić 70 cm (w przypadku kiedy pręty główne posiadają średnicę 12 mm). Jest to zakład, dzięki któremu elementy zachowują się, jakby były wykonane z jednego pręta, nie z dwóch. Znów jeżeli jest to niezbędnie konieczne, ze zbrojenia fundamentów należy wystawić pręty łączące się ze zbrojeniem elementów żelbetowych wyższej kondygnacji. Są to tak zwane startery. Jakie powinny być? Powinny być one odpowiednio długie, aby były zachowane w ten sposób długości zakładów prętów ze zbrojeniem elementów, które będą wyżej.

Zbrojenie

I w tym momencie na podsumowanie tej części należy powiedzieć o tym, że wykonując zbrojenie fundamentów, nie wolno absolutnie zapomnieć i dospawaniu do niego uziomu fundamentowego (w postaci płaskownika-bednarki). Jest to po prostu część instalacji elektrycznej, o której najlepiej pamiętać na etapie fundamentów.

Natomiast przed przystąpieniem do betonowania, zbrojenie powinien odebrać kierownik budowy i sprawdzić, w jaki sposób zostało wykonane. Jest to też po prostu jego obowiązek, podobnie jak odbiór wszystkich innych robót ulegających zakryciu.

Wykonawca zamawia odpowiednią ilość betonu wskazanej klasy i konsystencji oraz (jeżeli jest to opisane w projekcie lub zaleci to kierownik budowy) – z dodatkami. Pamiętajmy, że w betoniarni przeważnie wiedzą, jaka powinna być jego konsystencja. Zależy ona również od aktualnych i przewidywanych warunków atmosferycznych. Znów mieszanka betonowa jest dostarczana betonowozem (powszechnie też nazywanym gruchą). Trzeba też zamówić pompę, przez którą beton jest podawany.

Wylewanie betonu

Jaka jest masa mieszanki betonowej?

Masa takiej mieszanki jest bardzo duża, to około 2400 kg/m3, jednak jest ona dosyć gęsta i sama nie wypełni wszystkich przestrzeni w szalunku i między zbrojeniem (wyłącznie mieszanki samozagęszczalne posiadają taką zdolność). Ponadto, dodatkowym utrudnieniem może być sytuacja, kiedy konsystencja betonu będzie źle dobrana, a zbrojenie – gęste. Wówczas w mieszance mogą się utworzyć puste przestrzenie, czyli kawerny. W trakcie układana istotne jest, aby szalunki zostały przykryte do odpowiedniej wysokości. Później mieszankę trzeba zagęścić i odpowietrzyć przy użyciu wibratora buławowego. Przy tej czynności nie powinno się dotykać zbrojenia, tylko zatapiać buławę wibratora w betonie.

Czego przyczyną może być złe zawibrowanie?

Złe zawibrowanie może być przyczyną niedokładnego wypoziomowania górnej powierzchni fundamentów. Więc dla pewności dobrze jest wykonać miniszalunki o wymiarach 10 x 10 x 10 cm i je zabetonować. Są to tak zwane świadki, czyli próbki betonu, które możemy sprawdzić laboratoryjnie, gdyby wystąpiły wątpliwości co do jego jakości. A po ułożeniu betonu w fundamentach istotną czynnością jest jego odpowiednia pielęgnacja. Przez kolejne kilka dni kilka dni trzeba zachowywać jego wilgotność, polewając go wodą.

Warto wiedzieć, że mieszanka betonowa w trakcie wiązania ulega skurczowi. Natomiast zbyt szybkie wysychanie może spowodować jej uszkodzenie. Warto dodać, że jeśli warunki pogodowe są sprzyjające i kierownik budowy wyda zgodę, to na gotowym fundamencie następnego dnia mamy „zielone światło” i możemy zacząć układać hydroizolację poziomą i murować ściany fundamentowe.

Oto jak powinna wyglądać kontrola i wpisy do dziennika budowy:

1). Kierownik budowy sprawdza:
a). grubość otuliny.
b). klasę i gatunek stali zbrojeniowej oraz klasę betonu.
c). odległości pomiędzy prętami.
d). sposób pielęgnacji ław lub płyty.
e). sposób układania i zagęszczenia betonu.
f). zamocowanie uziomu bednarki do zbrojenia.
g). usytuowanie starterów.
h). średnice i liczbę prętów zbrojeniowych.
i). długości zakładów i zakotwienia prętów.
j). ocenia, czy można kontynuować budowy.

2). Wpisy do dziennika budowy:
a). rodzaj zastosowanych: stali zbrojeniowej oraz betonu.
b). ułożenie betonu.
c). sprawdzenie i odebranie zbrojenia.
d). zalecenia dotyczące pielęgnacji betonu.
e). dodatki, jakie były zastosowane do zamówionego betonu, oraz jakie warunki atmosferyczne były podczas betonowania.

DOM.edu.pl - od A do Z
Logo